Σε ήξερα πολύ πριν σε γνωρίσω
Την αύρα σου την είχα ονειρευτεί
Δεν μπόρεσα απ’ την μνήμη να σε σβήσω
Εσύ κι εγώ, μια σχέση καρμική
Κοντά σου με καλεί μια άγνωστη έλξη
Μιλάει σε μια γλώσσα μυστική
Να σβήσω λέει όσα έχω πιστέψει
Και όλα να τα ζήσω απ’ την αρχή
Σα να ‘χα μία πρόσκληση στα χέρια
Και έμενε να ανοίξει η σκηνή
Ξεπέρασα αμέτρητα νυχτέρια
Και τώρα πλέον έφτασε η στιγμή
Ο ήχος της φωνής σου τόσο οικείος
Το βλέμμα σου βαθύ κι ερωτικό
Μαζί, τόσο απρόσιτος κι αστείος
Ένα παιδί μεγάλο και μικρό
Αφαίρεσα και πρόσθεσα τις πράξεις
Παλεύοντας να βρω τη λογική
Πανάθεμα'σε που ‘ρθες για να γράψεις
Με το ξυράφι πάνω στο κορμί!
8 σχόλια:
χμμμ μου φαίνεται πρέπει να έρθω μια βόλτα.... σα να χω χάσει επεισόδια :)
Επεισοδια σιγουρα εχασες.... βασικα ολοκληρη ταινια... αφου μαλλον δεν ειδες το Twilight!!!! LoL
Διάβασα σχεδόν όλα τα αναρτημένα σου και κατέληξα πως -εκτός του ό,τι είναι όμορφα,συγκροτημένα και σφιχτοδεμένα -δεν κινδυνεύεις να σε μπερδέψουν με κάποιον άλλο ποιητή :)
Ω! ναι,έχεις το ολόδικο σου ύφος .
Καλό σου βράδυ
''Αφαίρεσα και πρόσθεσα τις πράξεις
Παλεύοντας να βρω τη λογική''
Το κρατώ...΄
Καληνύχτα γλυκιά μου
Ανάθεμά σε Χαρά...
πως γινεται να βγαζεις τις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ λεξεις μου λες;
πολυ ομορφο και με ενδιαφερουσα προσεγγιση του ερωτα,εχεις σπουδαιο ταλεντο.
Πολυ ωραίο!!
Δημοσίευση σχολίου