Ζεστός ακόμα ο καφές σου στο φλιτζάνι
Και στο τασάκι μπερδεμένο το χαρμάνι
Όπως οι μέρες μας, οι νύχτες κι η ζωή μας
Κι αυτό τ’ αντίο που μετράει τη δύναμή μας
Ζεστή ακόμα η μεριά σου στο κρεβάτι
Μες στα σκεπάσματα έμεινε κι από κάτι
Κάτι από ‘σένα σα στο πλάι μου γυρνούσες
Κάτι από ‘μενα στα τυφλά σα μ’ οδηγούσες
Πέρασες κι έφυγες λες κι έκανες μια στάση
Τρέχει και σήμερα η ψυχή μου να προφτάσει
Αυτό το κίτρινο, παλιό λεωφορείο
Που δεν τερμάτισε ποτέ σε ένα αντίο
Θα ‘ρθεις ξανά το ξέρω μ’ αδειανό το βλέμμα
Θα πεις πως έφταιξα και έκλεισε το θέμα
Θα μ’ αγκαλιάσεις λέγοντας κάποιο αστείο
Και θα βρεθώ μες στο παλιό λεωφορείο
Δεσμευμενο προς μελοποιηση
7 σχόλια:
Aπλα τελειο! :)
Ευχαριστω πολυ Archie!
Καλημέρα Χαρά.
Εξαιρετικό το "Λεωφορείο" σου!
Καλή Κυριακή και ο Θεός μαζί σου!
Τώρα το ξέρω πως κρυφά τις Κυριακές
θα ψάχνω στα παλιά λεωφορεία
μην συναντήσω στις γραμμές τις ειδικές
Χαρά μου την δική σου ιστορία.....
Χαρά τι να πω ..... Ύμνος ποίημα υπέροχο εξαίσιο .... ότι και να πω λίγο είναι....
πολυ ωραιο, δικο σου; το εβαλα στο μπλογκ που εφτιαξα για τις αφισες ριτσου φετος στα αθηναικα λεωφορεια - Α
Γεια σου Ζηνωνα μου!!! Σ' ευχαριστω που παντα περνας απο τη "γειτονια" μου!!!
Γιαννη μου, ν' ανταμωνουμε! Σ'ευχαριστω
bastet, δικο μου ειναι φυσικα! Σ'ευχαριστω για την τιμη που μου κανεις να βαλεις τους στιχους μου στο blog σου!
εισαι τρομερη μπραβο ,αλλα ειχες καιρο να αναρτησεις
Δημοσίευση σχολίου