Και φτάνεις πάλι μπρος σ’ αυτό το σταυροδρόμι
Κοιτάζεις πίσω μια ολόκληρη ζωή
Φανάρια πράσινα και ανοιχτοί οι δρόμοι
Μόνο ένα βήμα θέλει κι έγινε η αρχή
Μα πως ν’ αφήσεις μια ζωή ολοδικιά σου;
Πως θα επιζήσεις κι αυτήν την καταστροφή;
Εδώ που έφτασες στο λέει κι η καρδιά σου
Πρέπει να φύγεις. Δεν υπάρχει επιστροφή
Είναι σκληρό να το δεχτείς
Θα κλάψεις και θα πικραθείς
Κι ας ζούσες μόνη σου για δύο
Κάποιες φορές μια νέα αρχή
Χρειάζεται διπλή ψυχή
Κι αρχίζει μέσα απ’ ένα αντίο
Στο πρώτο βήμα μόνο γκρίζο και αγωνία
Τα μάτια κλείνεις δίνεις ώθηση μπροστά
Το ξέρεις όμως σα θα στρίψεις τη γωνία
Θα έχεις ήδη διανύσει τα μισά
Από απέναντι εκείνος σε κοιτάζει
Και απορεί που τελικά είχες ψυχή
Τώρα που έφυγες το ξέρεις τον πειράζει
Που εσύ και ήξερες κι αγάπησες πολύ
Γραμμενο κι εμπνευσμενο απο τη ζωη της φίλης μου Τζένης που βρηκε το κουραγιο να αρχισει μια νεα ζωη απο το μηδεν βγαινοντας απο εναν αρρωστημενο γαμο κι εχοντας 2 παιδια αγκαλια! Ειναι απο τις πιο δυνατες ψυχες που εχω γνωρισει...
5 σχόλια:
Με έχεις καταλάβει όπως πολύ λίγοι άνθρωποι μπόρεσαν... σ'αγαπώ και θα είμαι εδώ πάντα για σένα όπου και να είμαι...Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!!
Δέν θα αναφερθώ στους στίχους.
Μόνο στην ουσία.
Ευχομαι το καλύτερο! και όχι καλή δύναμη.
Η δύναμη είναι τα δυο παιδιά.
Α στο καλό σου ρε Χαρα με συγκίνησες , και φυσικα ξερεις ...
Για τους δικους μου λογους..
Πραγματικα ευχομαι και γω το καλυτερο για την φιλη σου, μακαρι ολοι να μπορουσαμε να ξεκινησουμε απο την αρχή, υπαρχουν ομως σοβαροτατοι λογοι που σε αναγκαζουν πολλες φορες να εισαι στασιμος.
Μην πεις εσύ ή καποιος αλλος "οτι δεν θελεις δεν κανεις".
Δεν ειναι καθολου ετσι
Ας μην το αναλυσω αλλο ομως
Υπεροχοι οι στιχοι σου
Καλημερα
Geia kai xara se olous kai oles sas!! Tyxainei na eimai to 8nhto plasma pou gennhse ayton ton aeto!! Den yparxei kammia Mana ston kosmo pou na exei tetoio paidi!! Mhn se tromazei tipota korh mou, oti kai na ginei esy 8a eisai panta o nikiths!!!
Filakia apo thn pagwmenh Germania
Αχ βρε σουβλίτσα μου τι θέλω και μιλάω... αφού μόλις αναφέρω κάτι καλό τσουπ έρχεται κάτι και ρημάζονται όλα.....τέλος πάντων... αποφάσισα να αρχίσω να γράφω πάλι.. το έχω ανάγκη...οπότε μπορείς να με βρεις...στο blog μου....φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου