Κόκκινα γράμματα

Αμετανόητα στιχάκια να μου γράφω
Κόκκινα γράμματα επάνω στο χαρτί
Εξιλεώνομαι και έτσι παραγράφω
Όλα τα λάθη μου, τις τύψεις, τα γιατί

Αναμοχλεύω τα ενθύμια του χρόνου
Παίρνω ανάσες κυνηγώντας τη βροχή
Γίνομαι ηγέτης της ψυχής μου και στου θρόνου –
Που αδρά μου χάρισα – με στέφω νικητή

Εκκολαπτόμενη η ιδέα πως με γνωρίζω
Αναρριχάται σαν αγιόκλημα απ’ τη γη
Όλους τους φόβους μου στη μέση τους χωρίζω
Και το μισό μου έτσι φαίνεται πολύ

Ξεψυχισμένες οι αγάπες μου και κλέβω
Κάποια απ’ τα όνειρα που έκανα παιδί
Κόκκινα γράμματα επάνω μου σμιλεύω
Παίρνω μαχαίρι.Γράφω στο σώμα.Κλαίω με φωνή