Λευκή ελάτη

Ένα χαρμόσυνό σου σήμα λαχταρώ
Κι εγώ απ’ τα χείλη μου χαρά θα σου στραγγίξω
Θα βρω τη δύναμη κι ας μη βρω τον σκοπό
Πως είμαι ακόμα ζωντανή θα σου το δείξω

Άνοιξα διάπλατα τα χέρια μου ξανά
Κλειστά τα μάτια, πίσω γέρνω το κεφάλι
Αν με χτυπήσεις άλλη μία δυνατά
Δε θα ‘χω δύναμη να σηκωθώ και πάλι

Θα περιμένω μες στην κούνια σα μωρό
Την ανημπόρια μου ανάγκη θα βαφτίσω
Θα τραγουδώ έναν ανάλαφρο σκοπό
Καθώς θα γεύομαι αυτά που θα μισήσω

Κι όμως ακόμα ένα σημάδι καρτερώ
Κι ίσως πιστέψω ότι ζεις κι εσύ ακόμα
Φύτρωσα σα λευκή ελάτη στον γκρεμό
Κι αιώνες τώρα λαχταρώ για λίγο χώμα


Στο Θεό μου!