Γέμισε απόψε η ψυχή απελπισία
Καμιά ελπίδα και τα φώτα όλα κλειστά
Είπαμε τόσα λόγια δίχως σημασία
Νιώσαμε κι όμως ήτανε χωρίς καρδιά
Γέμισα απόψε με ψευτιά κι υποκρισία
Κι έγινα ένα με εκείνα που μισώ
Όσο κι αν έψαξα δε βρήκα μια αιτία
Να συνεχίσω σαν και πρώτα ν’ αγαπώ
Είναι ο καθένας μόνο για τον εαυτό του
Είναι οι ανάγκες μας δικαιολογία τρανή
Καθένας θέλει να περνάει το δικό του
Κανείς δε θέλει να γνωρίσει, να δοθεί
Γέμισα γύρω μου φτηνές καρικατούρες
Άδεια κουφάρια με ανθρώπινη μορφή
Στην ερημιά μαθαίνω μόνη μου φιγούρες
Και θα χορεύω πάντα μόνη στη βροχή
2/1/10
3 σχόλια:
ΩΡΑΊΟ ΟΜΟΙΟΚΑΤΆΛΗΚΤΟ ΠΟΙΗΜΑ..
ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΠΙΣΩ..
ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΧΕ ΑΛΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Αγαπητή Χαρά χρόνια πολλά και καλά εύχομαι με τα όμορφα ποιήματα σου που μας κάνεις τη χάρη να μοιράζεσαι μαζί μας.
Να'σαι καλά!
Φιλιά
Καλή χρονιά με υγεία, χαρά, ευτυχία χωρίς πολλά μουρμουριτά, αλλά με πολλά μουρμουρίσματα!
Δημοσίευση σχολίου