Κάθε νύχτα το ίδιο όνειρο να βλέπω
Τις στιγμές μία προς μία να προβλέπω
Να κυλά στις φλέβες μου σα να ‘ναι αστείο
Η ζωή μου που μου ‘κλέψαν και το αντίο
Πέρασαν τα χρόνια μου και μεγαλώνω
Δίχως αύριο και σήμερα να βιώνω
Μόνο χθες και αναμνήσεις διεκδικώ
Στης ψυχής μου τον ενδιάμεσο σταθμό
Κάθε μέρα κοινωνώ αθανασία
Κι υπομένω του κενού μου τη θυσία
Όπως ήρθα έτσι φεύγω φορτωμένη
Με αγάπη, μια ελπίδα και σαν ξένη.
Εμπνευσμένο από την ταινία " The Lovely Bones"
1 σχόλιο:
Κλείνεις την πόρτα το βράδυ
Και τα σεντόνια που κοιμάσαι γράφουν ξανά την ιστορία σου
Με των ερώτων που έζησες το πάθος..
Όταν που δεν το ξέρεις κι όμως ονειρεύεσαι
Γαλάζια, λευκά
Κίτρινα, κόκκινα, πιο μαγεμένα
Όπως οι νύχτες καρφώνουν τα εύστοχα βέλη τους
πάνω στο ξύλινο ανθισμένο αεράκι
Που θα το κάνει το φεγγάρι σου απόψε υποτακτικό του..
Όταν ευθύνεσαι για την που γύρω σου συμβαίνει αθανασία..
Είσαι μια ψυχή φάρος που το φως σου μοιάζει το μόνο σωτήριο
Σινιάλο για τους παραπλανημένους..
Και σε υπερασπίζομαι γιατί πολύ πολύ πολύ μου μοιάζεις..
15.02.2010
Δημοσίευση σχολίου