Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... (Τ.Λ.)
Σάββατο 21 Μαρτίου 2009
Δεν ξέρω
Ήθελα κάτι και απόψε να σου πω
Μα είναι 5 κι είναι η ώρα περασμένη
Τα μάτια έκλεισα δίπλα σου να βρεθώ
Μα πάλι γείραμε στα όνειρα σα ξένοι
Κι είχα στα μάτια μου όλη τη ζεστασιά
Από τη φλόγα της ψυχής που ‘ν‘ αναμμένη
Κι είχα στην πόρτα αφημένα τα κλειδιά
Αυτήν που χρόνια την κρατούσα κλειδωμένη
Όλο σε φτάνω με κομμένη την πνοή
Έλα μου λες, κι όμως σ’ απόσταση με έχεις
Δεν ξέρω αν για ‘σένα είμαι αρκετή
Δεν ξέρεις ούτε αν τα θέλω μου αντέχεις
Ξενυχτισμένη απ’ τη λαχτάρα σου μιλώ
Κι αύριο πάλι απ’ την αρχή θα σ’ αγαπήσω
Το ξέρω είμαστε ίδιοι εσύ κι εγώ
Κι έτσι η καρδιά μου δε μ’ αφήνει να σ’ αφήσω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου