Δε ζήτησα υπόσχεση να δώσεις
Οι λέξεις στην καρδιά μου δε μιλούν
Στα μάτια μου σα δεις μόνο θα νιώσεις
Πως φέγγουν σαν τα μάτια σου κοιτούν
Δε ζήτησα ν’ αλλάξεις την τροχιά σου
Καθένας την πορεία του τραβά
Μια στάση κάνω μες στην αγκαλιά σου
Πριν φύγεις για ακόμα μια φορά
Δε ζήτησα εξήγηση ή λόγο
Σα φεύγεις, σα γυρνάς, το πώς, το που
Τον έσβησα από μέσα μου το φόβο
Πως είσαι και πως δίνεσαι αλλού
Κι εγώ εδώ, να καρτερώ
Σα ναυαγός ένα σημάδι σου να δω
Και θα στο πω κι ας με πονά
«φτάνει να έρχεσαι να ζω για μια βραδιά»!
1 σχόλιο:
Κανείς δεν είναι κανενός, αλλά κι αυτό.... δεν ξέρω! Ωραίο, μα δύσκολο θαρρώ...
Δημοσίευση σχολίου