Πως το μπορώ να είμαι τόσο μακριά
Άλλου κι οι δυο μα οι ψυχές μας ένα
Πως το μπορώ μέσα σε τόση μοναξιά
Να ζω απλά με τα φτερά κομμένα.
Είναι αλήθεια ναι αγάπη μου μικρή
Πριγκίπισσα μου και κυρά της ύπαρξης μου
Καμιά δεν μπόρεσε να κλείσει την πληγή
Που άνοιξε μέσα μου ο πόνος της φυγής μου
Έφυγα νύχτα με τα φώτα όλα κλειστά
Μήπως και κρύψω απ’την καρδιά την ενοχή μου
Άκουγα μόνο το μυαλό να μου μιλά
Κι άφησα πίσω μου όσα λάτρευε η ψυχή μου.
Έφυγα ναι μα κάθε βράδυ εκεί γυρνώ
Μήπως και κλέψω μια στιγμή απ’τη ζωή της
Κι όταν κρυφά την βλέπω, αχνά γελώ
Κι ας μην είμαι εγώ αυτός που είναι μαζί της
Μου φτάνει που είναι ευτυχισμένη στη ζωή της
Και ας την κοιτάζω μες απ’ αμάξι, απέναντι της
Κρυμμένος καλά ,να μην νιώσει την ματιά μου
Που κόλλησε πάνω της και ‘χασα τη μιλιά μου.
Μουσική- ενορχηστρωση : Γιάννης Κουτσός
Ερμηνεια : Στεφανία
