Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Miles and miles



You and me
Sure baby, we were meant to be
In some life
I have been yours and you for me

I found you
Maybe too late when hopes were through
I have seen
That dreams can finally come true


Miles and miles
And oceans between us two
I know well
That I was born to be with you

Miles and miles
And just one line to hear you through
I know well
Chances to see you, are so few


I am here
But always traveled with the wind
Near or far
I couldn’t find what was my need

Then you came
And suddenly life makes some sense
All this time
Till yesterday, it was a mess


Μουσική ενορχήστρωση Κωνσταντίνος Βακιρτζής

Μια θηλιά



Ακόμα περιμένω να γυρίσεις
Κι ας έχουν οι ελπίδες μου σωθεί
Παρέα μου κρατούν οι αναμνήσεις
Και μια φωτογραφία σου μικρή

Ακόμα περιμένω να γυρίσεις
Ακόμα δεν το δέχτηκε η καρδιά
Πως έφυγες χωρίς να μ’ αντικρίσεις
Στα μάτια σου δε διάβασα το «γεια»

Μα όχι, δε θα το δεχτώ πως έχεις φύγει
Δε θα με πείσω ότι πια δε μ’ αγαπάς
Για μένα είσαι μια θηλιά που όσο με πνίγει
Τόσο νομίζω πως σφιχτά σου με κρατάς

Μα όχι, δε θα λησμονήσω τις θυσίες
Αυτές που μόνος σου, μου ‘στρωσες για χαλί
Εγώ δεν ήμουνα ποτέ απ’ τις κυρίες
Που δεν εκτίμησαν σωστά κάθε στιγμή

Συγχώρεσέ με, που σ’ αγάπησα πολύ!

Σ’ έχω διαγράψει



Δε σε θυμάμαι τώρα πλέον, τι να πω;
Σ’ έχω διαγράψει απ’ της θύμησης τις ράγες
Κάποτε ζούσα με τα όνειρα σκοπό
Τώρα με ζώνουν, μαύρες σκέψεις αδηφάγες

Σ’ έχω διαγράψει από σώμα και μυαλό
Κι αυτό το τρένο της καρδιάς μου δεν το βρήκες
Όσο κι αν άφηνα τον δρόμο ανοιχτό
Εσύ, στα λάθος τα βαγόνια όλα μπήκες

Απ’ το κορμί, έσβησα χάδια και φιλιά
Κι από το νου, τις υποσχέσεις και τα λόγια
Έμπηξα μέσα, ως το κόκαλο βαθειά
Της λησμονιάς μου το μαχαίρι με τα δόντια

Δεν έχω αισθήματα μέσα μου τώρα πια
Κι όταν κοιμάμαι βλέπω μόνο εφιάλτες
Την προτιμώ όμως την τόση μοναξιά
Την προτιμώ απ’ το να ζω με αυταπάτες