Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Α - Ω



Δεν ξέρω αλήθεια τι είν’ αγάπη να σας πω
Μα ξέρω σίγουρα το τι δεν είναι αγάπη
Ζούμε σε χρόνια που ‘χει σβήσει από καιρό
Η ουσία της λέξης και την δίνουμε σα χάπι

Μια λέξη άδεια, σαν κουφάρι αδειανό
Σα ρούχο φθάρθηκε στο πάρε και στο ‘δωσε
Χωρίς το νόημα, το χρώμα, τον σκοπό
Στο πεζοδρόμιο πουλήθηκε κι απόψε

Λόγια και δάκρυα, κουβέντες μαγικές
Και για κορύφωση, βασίλισσα εστεμμένη
Να σου η αγάπη μες στις λέξεις τις πολλές
Δίχως ψυχή, τα σκαλοπάτια ν’ ανεβαίνει

Τo «αγαπώ» δεν είν’ τυχαίο που ξεκινά
Από το άλφα καταλήγοντας στο ωμέγα
Αιώνιους όρκους και θυσίες κουβαλά
Από το πρώτο – του Αδάμ – φιλί στην Εύα



Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Αν έρθεις



Αν είναι να ‘ρθεις, να ‘ναι αυγή μιας Κυριακής
Να ‘χεις στα χέρια σου τους όρκους μιας ζωής
Πάνω στα χείλη σου έκδηλη η προσμονή
Μπροστά στα μάτια σου κι ο ήλιος να κρυφτεί

Αν είναι να ‘ρθεις, δώρο να ‘χεις μια αγκαλιά
Κι ένα χαμόγελο σαν τα μικρά παιδιά
Μπροστά στην πόρτα μου σαν πρώτα να σταθείς
Και φώναξε με δυνατά όσο μπορείς

Ίσως τα χρόνια να μας έχουν ξεπεράσει
Το παρελθόν μας να το έχουμε διαγράψει
Μα πάντα μέσα μας θα ζει μία ελπίδα
Σα μια θολή, μετά την θύελλα, ηλιαχτίδα.