Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Για το καλό μου


Θέλω να πω πως όλα πλέον έιναι εντάξει
Για το καλό μου τα 'χω όλα πια σε τάξη
Τίποτα πια δε με πονά και δε μ' αγγίζει
Τρέχω να φτάσω αυτήν την γη που όλο γυρίζει

Θέλω να πω πως οι πληγές μου δε ματώνουν
Κι οι ενοχές μου σαν παιδί δε με μαλλώνουν
Τα έχω βρει με τον παράλογο εαυτό μου
Κι όλα καλώς, βαίνουν γοργά για το καλό μου

Θέλω να πω πως κάνω όνειρα και πάλι
Και βάζω μπρος για όσα είχα αναβάλει
Τα βήματά μου τα μετρώ και τα ζυγιάζω
Και μονοπάτι νέο, πήρα και χαράζω

Θέλω να πω πως δεν θυμάμαι την μορφή σου
Σαν σε αγκάλιαζα και σου 'λεγα "κοιμήσου"
Και σαν ξενύχταγα στο πλάι σου φρουρός
Να σου θυμίζω πως δεν είσαι μοναχός

Θελω να πω κι άλλα πολλά μήπως πιστέψω
Πως είναι αλήθεια ότι δε θα επιστρέψω
Θέλω να πω, θέλω να γράψω, να ξορκίσω
Αυτά που έζησα κι αυτά που δε θα ζήσω.

"Στη ζωή που άφησα πίσω μου"

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Συνάντηση



Εφηβική αυτή η ανάμνηση του πόνου
Χάραξε πάνω μου ένα δρόμο κι όλο πάει
Μπαίνω στη μήτρα ονειρώξεων και στου γόνου
Πατώ τα βήματα που όλο με κυνηγάει

Σώμα γυναίκας και ψυχή σαν περιστέρι
Ήταν θυμάμαι μέρα κοινή-συνηθισμένη
Ένιωσα πόνους σα να μ’ έσκιζε μαχαίρι
Με βρήκαν κάποτε στο πάτωμα ριγμένη

Μέσα στο αίμα που κυλούσε από ώρα
Είχε πνιγεί κάθε μου ευχή μελλοντική
Σα μεθυσμένη γύρναγα απ’ την κάτω χώρα
Φώναζα «Αντίο» σε μια αγέννητη ψυχή

Εκεί στο πάτωμα γνωρίστηκα μ’ εμένα
Σε μια συνάντηση που άργησε να ‘ρθει
Και μου φανέρωσα δειλά και φοβισμένα
Πως σα γυναίκα πια, σκότωσα το παιδί!