Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Έφυγα νύχτα




Πως το μπορώ να είμαι τόσο μακριά
Άλλου κι οι δυο μα οι ψυχές μας ένα
Πως το μπορώ μέσα σε τόση μοναξιά
Να ζω απλά με τα φτερά κομμένα.

Είναι αλήθεια ναι αγάπη μου μικρή
Πριγκίπισσα μου και κυρά της ύπαρξης μου
Καμιά δεν μπόρεσε να κλείσει την πληγή
Που άνοιξε μέσα μου ο πόνος της φυγής μου

Έφυγα νύχτα με τα φώτα όλα κλειστά
Μήπως και κρύψω απ’την καρδιά την ενοχή μου
Άκουγα μόνο το μυαλό να μου μιλά
Κι άφησα πίσω μου όσα λάτρευε η ψυχή μου.

Έφυγα ναι μα κάθε βράδυ εκεί γυρνώ
Μήπως και κλέψω μια στιγμή απ’τη ζωή της
Κι όταν κρυφά την βλέπω, αχνά γελώ
Κι ας μην είμαι εγώ αυτός που είναι μαζί της

Μου φτάνει που είναι ευτυχισμένη στη ζωή της
Και ας την κοιτάζω μες απ’ αμάξι, απέναντι της
Κρυμμένος καλά ,να μην νιώσει την ματιά μου
Που κόλλησε πάνω της και ‘χασα τη μιλιά μου.


Μουσική- ενορχηστρωση : Γιάννης Κουτσός
Ερμηνεια : Στεφανία

Όλα όσα δε μου ‘δωσες




Όλα όσα δε μου ‘δωσες
Τα κάνω φυλαχτό μου
Τα καρφιτσώνω στην καρδιά
Τα ράβω στο πλευρό μου

Όλα όσα δε μου ‘δωσες
Δάκρυα που δεν τρέχουν
Αστέρια ήταν και πέσανε
Γι’ αυτούς που δεν αντέχουν

Όλα όσα δε μου ‘δωσες
Λόγια που ‘πε η σιωπή σου
Νύχτες που δεν ξημέρωσαν
Ποτέ μες στην ψυχή σου

Όλα όσα δε μου ‘δωσες
Δε σου καταλογίζω
Η αγάπη που μου χάρισες
Μου έμαθε να ελπίζω

Όλα όσα δε σου έδωσα
Για πάντα θα φυλάξω
Πόσο όμορφο είναι ν’ αγαπάς
Στον κόσμο θα διδάξω