Πέμπτη 29 Μαρτίου 2007

Τελευταία λέξη





Πόσο με πόνεσε η τελευταία φορά
Που στο τηλέφωνο έκλαιγες σιωπηρά
Έτρεμες κι έλεγες μακριά μου πως πονάς
Κι η μόνη αλήθεια σου είναι, πως μ’ αγαπάς

Μα εγώ σκληρή, σα να ‘χα πέτρινη καρδιά
Ψυχρά μιλούσα με λόγια ψεύτικα, βαριά
Έλεγα τάχα δε με νοιάζει πως περνάς
Θα το αντέξεις - να το δεις - δε μ’ αγαπάς

Με τόσα ψέματα σου έκρυψα την αγάπη
Τα τόσα ψέματα μου έκανα αυταπάτη
Δεν βρήκα δύναμη, στην τελευταία μας λέξη
Να πω το πόσο σ’ αγαπώ κι ας είχες φταίξει

Αν ξαναγύριζα τον χρόνο στα παλιά
Δε θα σου μίλαγα ποτέ τόσο σκληρά
Και την συγγνώμη σου θα έκανα δεκτή
Για τελευταία λέξη, θα ‘στελνα μια ευχή!

4 σχόλια:

Ντέρος Γιώργος είπε...

Δεν ξερω αλλα μαζι με το ποιημα σου και την Εκπληκτικη εικονα σου μελαγχολησα.... Θα παω να κρυφτω για λιγο στον κηπο του στοχασμου μου, να ξαναζησω ολες τις φορες που εγινα αδικος και ολες τις φορες που ο εγωισμος μου δεν με αφησε να δω καθαρα...Την αγαπη μου και τον Θαυμασμο μου !!!!!

Ηλέκτρα είπε...

πολύ όμορφο το blog σου Χαρά μου...

Ανώνυμος είπε...

Πόσο με πόνεσε η τελευταία φορά
Που στο τηλέφωνο έκλαιγες σιωπηρά
Έτρεμες κι έλεγες μακριά μου πως πονάς
Κι η μόνη αλήθεια σου είναι, πως μ’ αγαπάς
----------------------
Εγινες ομως ξαφνικά τόσο σκληρός
και στην καρδιά μου επικρατουσε ο πανικος
Ψυχρά μιλούσες,τα λογια σου βαριά
Έλεγες τάχα δε σε νοιάζει πως περνώ
μα μου ειπες άπειρες φορες το σ αγαπω..
-------------------------
Με τόσα ψέματα σου έκρυψα την αγάπη
Τα τόσα ψέματα μου έκανα αυταπάτη
κι όμως βρήκα τη δύναμη, στην τελευταία μας λέξη
Να πω το πόσο σ’ αγαπώ κι ας είχες φταίξει
-----------------------------

Αν ξαναγύριζα τον χρόνο στα παλιά
Δε θα με πείραζε που μιλησες σκληρά
Και την συγγνώμη σου θα έκανα δεκτή
αρκεί να ήμασταν κι οι δυο ξανά μαζι..

ΤΩΡΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΚΟΛΑΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ , ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΦΗΣΩ ΑΥΤΟ ΕΔΩ...ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ...
ΚΑΙ ΣΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ...
ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΤΟ "ΜΕΤΡΟ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ..
ΦΙΛΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ...
ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ ΠΟΛΥ..
ΚΑΙ ΣΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ...

Ανώνυμος είπε...

χαρα μου μ αρεσει πολυ σαν τραγουδι ομως διαφωνω με την οπτικη του. Για μενα αξια εχει οταν τοκανες πως ενοιωθες Κι αν τοτε εκρινες ενοιωσες πως δεν επρεπε να δεχτεις καμμια συγνωμη, τοτε καλα εκανες. Στο τωρα μπορεις να ζητησεις συγνωμη εσυ μια και νοιωθεις αλλοιως πια. και δεν μιλαω ειδικα αλλα γενικα για καθε κατασταση που μπορει να μοιαζει με αυτη που περιγραφεις.
φιλια πολλαααα