Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Πανάθεμα 'σε



Σε ήξερα πολύ πριν σε γνωρίσω
Την αύρα σου την είχα ονειρευτεί
Δεν μπόρεσα απ’ την μνήμη να σε σβήσω
Εσύ κι εγώ, μια σχέση καρμική

Κοντά σου με καλεί μια άγνωστη έλξη
Μιλάει σε μια γλώσσα μυστική
Να σβήσω λέει όσα έχω πιστέψει
Και όλα να τα ζήσω απ’ την αρχή

Σα να ‘χα μία πρόσκληση στα χέρια
Και έμενε να ανοίξει η σκηνή
Ξεπέρασα αμέτρητα νυχτέρια
Και τώρα πλέον έφτασε η στιγμή

Ο ήχος της φωνής σου τόσο οικείος
Το βλέμμα σου βαθύ κι ερωτικό
Μαζί, τόσο απρόσιτος κι αστείος
Ένα παιδί μεγάλο και μικρό

Αφαίρεσα και πρόσθεσα τις πράξεις
Παλεύοντας να βρω τη λογική
Πανάθεμα'σε που ‘ρθες για να γράψεις
Με το ξυράφι πάνω στο κορμί!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χμμμ μου φαίνεται πρέπει να έρθω μια βόλτα.... σα να χω χάσει επεισόδια :)

Χαρά Τσακίρη είπε...

Επεισοδια σιγουρα εχασες.... βασικα ολοκληρη ταινια... αφου μαλλον δεν ειδες το Twilight!!!! LoL

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Διάβασα σχεδόν όλα τα αναρτημένα σου και κατέληξα πως -εκτός του ό,τι είναι όμορφα,συγκροτημένα και σφιχτοδεμένα -δεν κινδυνεύεις να σε μπερδέψουν με κάποιον άλλο ποιητή :)
Ω! ναι,έχεις το ολόδικο σου ύφος .

Καλό σου βράδυ

Tonia είπε...

''Αφαίρεσα και πρόσθεσα τις πράξεις
Παλεύοντας να βρω τη λογική''

Το κρατώ...΄

Καληνύχτα γλυκιά μου

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαρια Νικολαου είπε...

Ανάθεμά σε Χαρά...
πως γινεται να βγαζεις τις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ λεξεις μου λες;

Κωνσταντίνος Α. είπε...

πολυ ομορφο και με ενδιαφερουσα προσεγγιση του ερωτα,εχεις σπουδαιο ταλεντο.

Mary26 είπε...

Πολυ ωραίο!!