Δε θα τελειώσουμε

                       

Ζήσε όσα μπορείς 
Κανε τα όσα πεις 
Και να θυμάσαι
Να μη λυπάσαι

Μια σταλιά η ζωή 
Χώρια εγώ κι εσύ 
Μα να θυμάσαι 
Μη μου φοβάσαι όπου κι αν βγει....


Πεθύμησα τον ήχο της φωνής σου τον μαγικό
Ένα χαμόγελο σου σαν μου άνοιγες την πόρτα
Δε θέλω να γλιτώσω από 'σένα και δεν μπορώ
Και πίστεψε με κάπου θα βρεθούμε όπως και πρώτα...

Πως να μάθω πια να μη μου λείπεις
Αφού το σώμα κι η ψυχή, μόνο κοντά σου ηρεμεί
Άδεια τ' αποθέματα της λύπης
Εμείς οι δυο όσο κι αν ζούμε μακριά
Δε θα τελειώσουμε πότε πραγματικά

Στάζει ερημιά 
Και στο πουθενά 
Σε περιμένω 
Φως αναμμένο

Θα' ρθεις να με βρεις 
Πως ν' αντισταθείς 
Στο πεπρωμένο
Φως αναμμένο για μια ζωή....