Στην δύναμή σου

Ξημέρωσε και σήμερα, στ’ άσπρα, σκληρά σεντόνια
Κάνεις να κουνηθείς πιο ΄κει μα σφάζουν οι μαχαιριές
Τα όνειρά σου απλώθηκαν, μπουγάδες σε μπαλκόνια
Και να μυρίσεις τ’ άρωμά τους, μονάχα αυτό πια θες

Και βράχος πια να ήσουνα, θα είχες μαλακώσει
Θάλασσα κι αν γινόσουνα, θα είχες εξατμιστεί
Μα εσύ στολίζεις τους καημούς κι όσα σ’ έχουν πληγώσει
Μ’ ένα χαμόγελο πλατύ κι αγάπη περισσή

Παράξενη είναι η Ζωή και με παιχνίδια παίζει
Κι εκεί που δείχνει μια νέα αρχή, μας κόβει τα φτερά
Μα απόψε κάνε να στρωθεί για δύο το τραπέζι
Και να δειπνήσετε μαζί, σαν φίλοι απ’ τα παλιά

Την δύναμη καθένας μας την έχει στην ψυχή του
Κι ας φαίνεται στους γύρω μας το σώμα να λυγά
Η αγάπη και η πίστη μας νικάει την αντοχή του
Κι ορθώνεται πιο λυγερή από ποτέ η καρδιά.

Γραμμενο κι αφιερωμενο στη θεια μου Μαρια που η δυναμη της ψυχης της και η αγαπη της για τη ζωη μονο ενα γερο χαστουκι μπορει να ειναι για ολους εμας που εχουμε την υγεια μας και παρ'ολ' αυτα συνεχιζουμε να γκρινιαζουμε....

5/8/13 - η θεία μου έχει πεθανει εδω και 4 χρόνια περίπου αλλά ζει βαθειά μέσα μου το χαμόγελό της, η δύναμη της και οσα μου δίδαξε με τον αγώνα που έδωσε 9 χρόνια με τον καρκινο...