Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... (Τ.Λ.)
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007
Λαβωμένο αγγελούδι
Λαβωμένο μου αγγελούδι
Πως κατάφερες να ‘ρθεις;
Να πετάξεις απ’ τα ουράνια
Και στον κόσμο μου να μπεις;
Πάντα με φυλάς το ξέρω
Κι ας σε πλήγωσα βαθιά
Υποφέρεις κι υποφέρω
Δυο εμείς, με μια καρδιά
Χρέωσε μου τα σημάδια
Και τις μύριες ενοχές
Τα ξενυχτισμένα βράδια
Κι όσες χάσαμε εποχές
Πόσα δίπλα μου υπομένεις;
Πόσες σ’ άνοιξα πληγές;
Όσα χρόνια, τόσες πίκρες
Τόσες και οι χαρακιές
Λαβωμένο μου αγγελούδι
Σε τραυμάτισαν βαριά
Λάθη και υπερβολές μου
Και παθήματα πολλά
Μα όπως κλείνει η ψυχή μου
Κι άλλο μαύρο δε χωρά
Στο υπόσχομαι άγγελε μου
Δε θα λαβωθείς ξανά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Γιατι ότι καλό κι αν συμβαινει στη
ζωή μας, δεν ειναι ευκολο να ξεχάσουμε...;
Γιατί άραγε..
Καλό ξημερωμα Χαρά μου
Δημοσίευση σχολίου