Τετάρτη 4 Ιουλίου 2007

Οι στίχοι μου




Οι στίχοι μου είναι κράματα ζωής
Βιώματα, αισθήματα και εικόνες
Διαιρούμενα ποτάμια μάνας γης
Που γέννησαν οι μύριες σταγόνες

Μπλεχτήκαν στων ονείρων τα κλαδιά
Περπάτησαν στου ανέμου τα γεφύρια
Σπουδάσαν από ανθρώπους την ψευτιά
Ντυθήκαν από λήμματα τσαντίρια

Περπάτησαν σε όρια στεγανά
Ταξίδεψαν στα πέρατα του κόσμου
Αντλήσανε εμπειρίες σαν παιδιά
Μου φόρεσαν γυαλιά να βρω το φως μου

Οι στίχοι μου είναι ψήγματα φλοιού
Απ’ όσα έχω σμιλεύσει στην ψυχή μου
Γεμίσανε την σκέψη και τον νου
Κι εξέπνευσαν επάνω στο χαρτί μου.

Μουσικη ενορχηστρωση - ερμηνεία : Θωμάς Οικονόμου

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Xara mou....Ti exeis pathei???? Den se prolavaino...To ena kalytero apo to allo..
To "NA MH FOBASAI" me syglonise...to "OI STIXOI MOU" omos...me simadepse....s efxaristo..na sai panta kala...

hliaxtida είπε...

Οι στιχοι μου ειναι ψίγματα φλοιου..

Υπεροχο Χαρά ..
Καλημερα γλυκια μου . Σου στελνω την αγάπη μου και ηλιαχτιδες να σε ζεσταινουν

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Οι στίχοι σου είναι πνεύμονες, είναι καρδιά μα πιο πολύ είναι ψυχή.
Είναι οι στίχοι σου, Χαρά μου ένα παιδί, παιδί η ψυχή σου, που όλα πονά, πάντα πονά κι αναρωτιέμαι ποιος τ’ ακούει….