Όπως σβήνει η σκιά σου
Και τον δρόμο σου τραβάς
Είναι αργά τα βήματά σου
Όμως πίσω δεν κοιτάς
Να το θυμάσαι
Πως σε αγάπησα
Και τις στιγμές μας
Μέσα μου κράτησα
Κάνω για να σε φωνάξω
Μα δεν έχω πια μιλιά
Τόσα θέλω να σου τάξω
Μα δεν τα ‘πα κι είναι αργά
Να το θυμάσαι
Πως σε αγάπησα
Κι αν εσύ φεύγεις
Εγώ δε σ’ άφησα
Τόσα λόγια φυλαγμένα
Πέφτουν τώρα στο κενό
Όλα ‘μοιάζαν δεδομένα
Και πως θα ‘σουν πάντα εδώ
Να το θυμάσαι
Πως σε αγάπησα
Κι ούτε έναν όρκο
Ποτέ δεν πάτησα
Όλα τα χρόνια
Κι αυτά που ζήσαμε
Λευκά σεντόνια
Που τα κεντήσαμε
Μ’ αγάπης χρώμα
Χρυσά αισθήματα
Σβήνεις μα ακόμα
Ακούω τα βήματα
Γραμμένοι στίχοι πάνω σε μουσική του αγαπητού μου φίλου Νίνο Αθανασιάδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου