Του έρωτα...

Κάνεις τα δύσκολα απλά

Κάνεις τα λίγα πιο πολλά

Δίνεις στο γκρίζο μια σπρωξιά

Γίνεσαι φως και μέρα

Παίρνεις του έρωτα μορφή

Πάθος και φλόγα στην ψυχή

Είσαι απύθμενη πηγή

Φτερούγα στον αέρα

Τρέχω ξοπίσω σου κι εγώ

Μη ξέροντας τι να σου πω

Δίπλα σου σα παιδί μικρό

Μαθαίνω να μετράω

Τόσα τα λάθη τα σωστά

Μια λογική και μια η καρδιά

Χορεύουνε αντικριστά

Κι εγώ παραπατάω

Ήτανε να 'ρθεις, να τρυπώσεις στη ζωή μου

Ήτανε να 'ρθω στο κατώφλι σου κι εγώ

Ήταν μοιραίο να διαβάσεις την ψυχή μου

Ήταν γραφτό που δε μου άνοιξες να μπω