Θάνατος μικρός

Σε ανησύχησα και είναι τρεις το βράδυ

Όχι, καλά δεν είμαι, τι να πρωτοπώ;

Η νύχτα μ’ άφησε ένα βαθύ σημάδι

Και υπομένω έναν θάνατο αργό

Δεν οδηγώ, στην άκρη έχω σταματήσει

Μη μου φοβάσαι, δε θα πάθω άλλο κακό

Όχι δεν έχω πιεί κι όμως έχω μεθύσει

Απ’ το φαρμάκι που με κέρασα να πιω

Πες με περίεργη, λάθος, αρρωστημένη

Κι ίσως αλήθεια να μην ξέρω ν’ αγαπώ

Μακάρι να ‘μουν λογική και μετρημένη

Μακάρι να ‘ξερα για μενανε να ζω

Θα ‘θελα να ‘σουνα εδώ να σ’ αγκαλιάσω

Και να πνιγώ μες στης ψυχής μου το κενό

Πως τα κατάφερα έτσι να με δικάσω

Και το ποτήρι αυτό γουλιά-γουλιά να πιω;

( Συνομιλώντας δύο φίλες )

Μουσική - Ενορχήστρωση - Ερμηνεία : Γιάννης Παπαγιαννόπουλος

«Ένα ψάρι κι ένα πουλί μπορούν να ερωτευτούν, αλλά πού θα χτίσουν τη φωλιά τους;» 

17/10/10