Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Γι’ αλλού κινήσαμε



Γι αλλού ξεκίνησα θυμάμαι σαν παιδί
Άλλα ζητούσα κι όμως άλλα μ’ έχουν βρει
Καμία ρότα εγώ δε χάραξα ζωής
Σπασμένη πάντα η πυξίδα, τι να πεις;

Άλλα ονειρεύτηκα και μου ‘ταζα μικρή
Τίποτα όμως απ’ αυτά δεν έχει βγει
Κανένα μου όνειρο δεν έζησε αρκετά
Όλα τελειώνανε πριν φτάσουν στα μισά

Γι’ αλλού θυμάμαι ότι κίνησες κι εσύ
Κι έτυχε η μοίρα μας κάπου να ενωθεί
Με μαύρα σύννεφα κι αντάρες στ’ ανοιχτά
Πες μου πως πίστεψες θα φτάναμε μακριά;




Μουσική / Ενορχήστρωση / Ερμηνεία : Αποστόλης Κεμετζής










3 σχόλια:

frogger είπε...

Δεν θα αναφερθώ καθόλου στα αχ και τα βαχ που εξεφώνησα όταν το διάβασα (πράγμα που μόλις έκανα --να πάρει!), θα σημειώσω μόνο κάτι που "διάβασα" σε έναν τοίχο:

"Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ GPS ΜΩΡΟ ΜΟΥ"

(http://www.gortsilas.net/blog/?p=1994)

diage είπε...

το παρελθόν φλερτάρει με το παρόν μα το μέλλον είναι αβέβαιο

Την καλημέρα μου να έχεις

When Silence Speaks είπε...

έτσι είναι ψυχή μου....αν ξέραμε για πού,ίσως και να μη ξεκινούσαμε! αρκεί στο τέλος να μπορούμε να σώσουμε την ψυχή μας!! (και λέει ένα κορίτσι του Μάη :) άνοιξε το παράθυρο....<3
http://youtu.be/o4326RVQSQ8