Έμαθα να χάνω

Κόπηκα στα δυο και έμαθα να χάνω
Λόγια ενοχικά δε θέλω παραπάνω
Τίποτα από όσα ζήσαμε δεν ήταν ψέμα
Κι όμως μας κοιτάζουνε σαν ξένα

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς τώρα πως φτάσαμε εδώ
Και οι δυο πάντοτε φταίνε, γιατί λες πως φταίω για δυο;
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς τι ήτανε λάθος τι σωστό
Αν το ήξερα από πριν, δε θα ‘μασταν εδώ

Πόνεσα διπλά πολύ πριν να σε χάσω
Λύγισε η καρδιά στο τέλος πριν να φτάσω
Κάναμε το ένα λάθος πίσω από το άλλο
Που χωρίσαμε, το πιο μεγάλο

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς μήπως ακόμα σ’ αγαπώ
Αφού πλάι μου δεν σ’ έχω, γιατί θέλεις να σου πω;
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς έχεις μοναχά ένα λεπτό
Για να φύγεις άλλο πια εγώ δε σε κρατώ

( Δεσμευμένο προς μελοποίηση )