Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... (Τ.Λ.)
Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013
Μέσα μου
Έλιωνα μέσα μου αιτίες κι αφορμές
Σκάλιζα ενδόμυχα και δυο μικρές πληγές
Λάθος το λάθος έφτιαξα μια σκαλωσιά
Για να κρεμώ τις θύμισες και δυο φτερά
Έκλεισα μέσα μου αθόρυβες σιωπές
Έσβηνα χάρτες, δρόμους και διαδρομές
Βήμα το βήμα έφτιαξα το ποθητό
Ένα λαβύρινθο να μην μπορω να βγω
Έχτισα μέσα μου δυο γκρίζες φυλακές
Να φυλακίζω τις στιγμές όλες του χθες
Πέτρα την πέτρα έφτιαξα μιαν αγκαλιά
Να με κοιμίζει και να νιώθω σιγουριά
Ξέπλυνα μέσα μου τα μαύρα που φορώ
Ντύθηκα μ' άσπρο, κεντημένο νυφικό
Στάθηκα μπρος στα σκαλοπάτια σου ξανά
Χαμογελώ!
Κλείνω τα μάτια!
Κι άντε γεια!
20/9/2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου