Λέμε συχνά πως «αν δεν πάθεις, δε θα μάθεις»
Και στη ζωή, αν δεν πονέσεις πως δε ζεις
Λέμε, στις σχέσεις όλα δεν μπορείς να τα ‘χεις
Και σαν τα μούτρα σου τα σπάσεις, θα το δεις
Όλα είναι δύσκολα… ζωή, αγάπη, σχέσεις
Και κάτι πάντοτε μας λείπει τελικά
Η αυτογνωσία απαιτεί προϋποθέσεις
Κι οι εμπειρίες… τσακισμένα τα φτερά
Αυτή η ζωή δε μας χαρίζεται άνευ όρων
Θέλει πολέμους και θυσίες της ψυχής
Θέλει να σπάζεις τις γραμμές ορίων συνόρων
Και σαν θα πέφτεις, να σηκώνεσαι ευθύς
Τι περιμένουμε λοιπόν κι όλα μας φταίνε;
Τέλειους έρωτες, αγάπες και ζωές;
Στα παραμύθια μόνο γίνονται όσα λένε
Και η ζωή μας; Όσες πίκρες κι οι χαρές!
Η αγάπη ίσως σε πονέσει σαν την σφαίρα
Κι ο έρωτας να ‘ρθει να σε βρει λάθος στιγμή
Αυτό που θέλεις και ποθείς, θα ‘ρθει μια μέρα
Κι όσο αργά κι αν έρθει… φτάνει που θα ‘ρθει!!!
Αν όλα ερχόντουσαν στην ζωή μας όπως τα περιμέναμε...... θα είχαμε μια πολύ ανιαρή ζωή!!!!
5 σχόλια:
Όλα πονάνε Χαρά μου. Η ένταση μόνο κι η διάρκεια ίσως διαφέρει. Υπέροχο το στιχο-ποίημα σου κι αναγνωρίσιμο εμφανώς. Απ΄ το δικό σου πάθος, τη δική σου πένα που κεντάει και καίει. Την αγάπη μου. Τάκης Τ.
θα' ρθει ομως Χαρά μου.........;
δεύτερη φορά που σε διαβάζω σήμερα, Χαρούλα μου..
μία δεν είναι ποτέ αρκετή φαίνεται!
χάρηκα που σε ανακάλυψα κι εδώ..
θα περνάω συχνά για να σε διαβάζω..
πολλά φιλιά! :)
Ολα τα καλα παιδια εδω ν απολαυσουμε την αισιοδοξια σου Χαρα.
κι εχει κι εναν ηλιο σημερα, τωρα που μια κοιταζω και τυφλωνομαι και υστερα σε διαβαζω και ξαναβλεπω
Καλη σου μερα
Η αγάπη ίσως σε πονέσει σαν την σφαίρα
Κι ο έρωτας να ‘ρθει να σε βρει λάθος στιγμή...
πολύ αληθινός στίχος
Δημοσίευση σχολίου