Χρυσός

Είπα δε γίνεται, θα φύγω πριν πονέσω
Μα ‘συ μου κράτησες το χέρι πιο σφιχτά
Είπα στο λίγο σου εγώ πώς να χωρέσω;
Κι είπες να πάψω και να μη ρωτάω πολλά

Ρ.
Εσύ με γνώριζες προτού με συναντήσεις
Όλα τα ήξερες και πώς να με κερδίσεις
Σ’ ένα παιχνίδι που ‘χες προμελετημένο
Μπήκα κι ας το ‘ξερα πως ήτανε στημένο

Κλεισμένα μάτια και με στόμα σφραγισμένο
Έμαθα δίπλα σου αγάπη να προσμένω
Λίγο-πολύ, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω
Πόσα σου έδωσα και πόσα πήρα πίσω


Είχες τον τρόπο να με πείθεις με μια λέξη
Και μες στα χέρια σου στεγνός ήμουν πηλός
Μ’ έπλασες όπως είχες μέσα σου επιλέξει
Μα από χώμα πώς να λάμψω σα χρυσός;