Πάλι το θέλεις να με δεις ένα κουρέλι
Πάλι με παίζεις με αισθήματα φτηνά
Εσύ, δειλά μου τραγουδάς το τσιφτετέλι
Μα εγώ ζεϊμπέκικο χορεύω μοναχά
Ξύνεις τα λάθη σου και τις πληγές ανοίγεις
Στέκεσαι άφωνος στον πόνο μου μπροστά
Και πάντα ίδιο το ρεφραίν που καταλήγεις
Λες πως μ’ αγάπησες και ζεις σα μια σκιά
Άκου αγάπη μου μια αλήθεια για να ξέρεις
Αφού ειδικεύεσαι στο είδος « θηλυκά»
Πως μια γυναίκα ξέρει, αν εσύ διαφέρεις
Και ξέρει πότε της μιλάς ειλικρινά
Ποτέ δεν πίστεψα πως ήμουνα η μία
Ούτε στα λόγια τα μεγάλα και παχιά
Εγώ το διάλεξα να σου ‘χω αδυναμία
Δική μου η απόφαση. Δική μου κι η καρδιά!
4 σχόλια:
Βρε εσυ εγινες πιο λαικη και απο μενα...μου αρεσει αυτο γιατι απλα φιλαρακι μου πηρες την Σωστη αλλα πανω απο ολα την Δικη σου αποφαση...!!!!!!!!!
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ???
ΞΕΡΕΙΣ ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕΣ ΣΗΜΕΡΑ??
ΔΙΕΓΡΑΨΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ ΩΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ..
ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ...ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ ΒΓΗΚΑΝ..
Εξαιρετικό στιχο-ποίημα Χαρά. Σαν ζεμπέκικο το φαντάζομαι και μακάρι να μελοποιηθώ και να το απολαύσουμε και σαν τραγούδι. Καλό βράδυ.
...να "μελοποιηθεί" ήθελα να πω...
Δημοσίευση σχολίου