Δε στο ‘χω πει ποτέ μα κάθε που κοιμάσαι
Γέρνω επάνω σου κι ακούω την καρδιά σου
Κάθε φορά μακριά φυσάω τα όνειρά σου
Δε θέλω εικόνες παρελθόντος να θυμάσαι
Αργοσταλάζει η πίκρα πάνω στην ιδέα
Πως κάποια μέρα ίσως να ‘μαστε πια χώρια
Και το κορμί τυλίγουν γκρίζα αποφόρια
Θέλω για εμάς μαζί να πέσει η αυλαία
Κι αν δεν υπήρξαμε ποτέ μοιραία σχέση
Ούτε ένας έρωτας τρελός και παθιασμένος
Είμαστε δρόμος μαγικά λιθοστρωμένος
Μ’ όσα αισθήματα ες αεί μας έχουν δέσει
Ήρθες κοντά μου πριν να πέσω στην παγίδα
Της εμμονής πως για κανέναν δεν αξίζει
Και η ζωή μου απ’ το μηδέν έχει αρχίσει
Ο ήρωας μου εσύ κι η αγάπη σου ασπίδα.
Γραμμένο πριν χρόνια για τον άντρα μου....
Μουσική- ενορχηστρωση- ερμηνεία : Ηλίας Πολίτης
3 σχόλια:
γεια σου Χαρά μου... αυτό το χω σ ένα συρταρι κρατημενο ...
Ελπίζω να εισαι καλά .
Ηλέκτρα
Είναι κάποιοι άνθρωποι τυχεροί σε τούτη την πλάση, βρίσκουν σμαράγδια στην άκρη του γιαλού καθώς ανυποψίαστοι βαδίζουν στο φώς του φεγγαριού.
Μονάχα μια φορά σκύβουν και τ’ αγγίζουν κι εκείνα αφήνονται στο ξένο άγγιγμα θαρρείς βραβεύοντας την σωστή και μόνη επιλογή…
Μεστη ομορφια!
Την καλημερα μου Χαρα!
Δημοσίευση σχολίου