Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... (Τ.Λ.)
Τετάρτη 25 Μαΐου 2011
Για το καλό μου
Θέλω να πω πως όλα πλέον έιναι εντάξει
Για το καλό μου τα 'χω όλα πια σε τάξη
Τίποτα πια δε με πονά και δε μ' αγγίζει
Τρέχω να φτάσω αυτήν την γη που όλο γυρίζει
Θέλω να πω πως οι πληγές μου δε ματώνουν
Κι οι ενοχές μου σαν παιδί δε με μαλλώνουν
Τα έχω βρει με τον παράλογο εαυτό μου
Κι όλα καλώς, βαίνουν γοργά για το καλό μου
Θέλω να πω πως κάνω όνειρα και πάλι
Και βάζω μπρος για όσα είχα αναβάλει
Τα βήματά μου τα μετρώ και τα ζυγιάζω
Και μονοπάτι νέο, πήρα και χαράζω
Θέλω να πω πως δεν θυμάμαι την μορφή σου
Σαν σε αγκάλιαζα και σου 'λεγα "κοιμήσου"
Και σαν ξενύχταγα στο πλάι σου φρουρός
Να σου θυμίζω πως δεν είσαι μοναχός
Θελω να πω κι άλλα πολλά μήπως πιστέψω
Πως είναι αλήθεια ότι δε θα επιστρέψω
Θέλω να πω, θέλω να γράψω, να ξορκίσω
Αυτά που έζησα κι αυτά που δε θα ζήσω.
"Στη ζωή που άφησα πίσω μου"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Θελω να πω κι άλλα πολλά μήπως πιστέψω
Πως είναι αλήθεια ότι δε θα επιστρέψω
Θέλω να πω, θέλω να γράψω, να ξορκίσω
Αυτά που έζησα κι αυτά που δε θα ζήσω.
Το περίμενα ένα τέτοιο γραπτό... Μπράβο Χαρά μου.
Σελίνα
Κι όμως είχα ξεχάσει πως και στα έμμετρα... γράφεις! Μου λείπεις ψυχή κι αυτή την καλημέρα μέτρησέ τη χίλιες φορές.
Δημοσίευση σχολίου