Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2007

Γιατί;



Γιατί μάτια μου, δε με καταλαβαίνεις;
Γιατί στη δίνη μίας τρέλας επιμένεις;
Εγώ σου χάρισα ψυχή, μυαλό και σώμα
Κι εσύ αμφιβάλεις αν σου δόθηκα ακόμα

Γιατί καρδιά μου, δε με καταλαβαίνεις;
Γιατί τον πόνο του μυαλού σου υπομένεις;
Εγώ σε κέρναγα μονάχα τις αλήθειες
Κι εσύ με χρέωνες με άνομες συνήθειες

Γιατί ψυχή μου, δε με καταλαβαίνεις;
Γιατί εικάζεις, με δικάζεις και πεθαίνεις;
Εγώ από ‘σένα αντλώ τη δύναμη και ζω
Κι εσύ με κάνεις άνευ λόγω να πονώ

Γιατί αγόρι μου, δε με καταλαβαίνεις;
Γιατί την ζήλεια και την πίκρα μόνο σπέρνεις;
Εμείς δεν ήρθαμε στη γη για να βρεθούμε
Μα για να ζήσουμε ΣΤΙΓΜΕΣ και να ΕΝΩΘΟΥΜΕ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

“Εμείς δεν ήρθαμε στη γη για να βρεθούμε / Μα για να ζήσουμε ΣΤΙΓΜΕΣ και να ΕΝΩΘΟΥΜΕ.” Όταν η ευαισθησία συνταιριάζει με το πάθος και η Χαρά με την ποίηση ε! τότε θα απολαμβάνουμε θαυμάσια ταξίδια του νου και της ψυχής. Την αγάπη μου. Τάκης Τ.