Λυπάμαι τόσο...
Που δεν κατάφερα όσα θέλεις να σου δώσω
Κι όλα όσα ένιωσα, δεν ένιωσες στο τόσο
Με κατακρίνεις, με πονάς και τι να σώσω;
Όσα μου στέρησες δεν θα σου τα χρεώσω
Απλά σ’ αφήνω μες σε θύμησες παλιές
Και θα θυμάμαι...
Τις λίγες όμορφες στιγμές και ας πονάνε
Θα κλέβω λίγο απ’ το χθες και θα κοιμάμαι
Πάνω στα όνειρα που έγιναν πληγές
Δεν με λογάριασες σωστά και δες μιλάμε
Σαν ξένοι τώρα πια με τακτ κι υπεκφυγές
Απλά λυπάμαι...
Που την σελίδα μας για πάντα την γυρνάμε
Κι όλα εκείνα που με χρέωσες φοβάμαι
Θα ‘ρθει μια μέρα όνειρα που θα μετράμε
Και δεν θα έρχονται όσο και να το θες
Αυτά που άφησες και πλήγωσες στο χθες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου