Τρίτη 5 Ιουνίου 2007

Όσα δεν έγιναν




Πώς να πιστέψω όλ’ αυτά που μου δηλώνεις;
Όταν τα λόγια σου με πράξεις, τα πιστώνεις;
Στο μιλητό, πάντοτε ήσουν κορυφαίος
Όμως ο λόγος σου σα πράξη, αμελητέος

Ρίχνεις ευθύνες στο κακό το ριζικό σου
Στις συγκυρίες και στ’ αδύναμο εγώ σου
Ρίχνεις τα δίχτυα σου να δεις αν θα τσιμπήσω
Και με γυρνάς όλο στο χθες, γρίφους να λύσω

Πώς να στο πω, να καταλάβεις βρε ψυχή μου
Πως είσαι πάντα ένα κομμάτι απ’ την ζωή μου
Όσο σ’ αγάπησα, ξανά δε θ’ αγαπήσω
Μα η καρδιά βλέπει μπροστά και όχι πίσω

Μη με μπερδεύεις με όσα θα ‘θελες να γίνουν
Όσα δεν έγιναν, στο παρελθόν ας μείνουν
Τα χρόνια τρέχουνε κι εγώ θέλω να ζήσω
Έχω καρδιά κι έχω ψυχή να συνεχίσω

3 σχόλια:

Ευτυχία είπε...

''Ρίχνεις ευθύνες στο κακό το ριζικό σου
Στις συγκυρίες και στ’ αδύναμο εγώ σου...'' πόσο μα πόσο ΄΄φοριέται΄΄ αυτή η δικιολογία... και ώρες ώρες είναι τόσο μα τόσο ντεμοντέ! Φιλάκια Χαρά μου!

hliaxtida είπε...

Aπορω με την καρδιά μου.. που αντέχει να πονά..

Καλημερα Χαρά μου..

Ανώνυμος είπε...

Να συνεχίσεις Χαρά μου!
Να εξακολουθήσεις την πορεία που ξεκίνησες.
κι αν κάποτε σου κλείσουνε δάκρυα τα μάτια
πάλι να τ’ ανοίξεις
πάντα να εξακολουθείς..