Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... (Τ.Λ.)
Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007
Ήταν για τόσο
Σα να ‘ναι ψέματα το νιώθω στην ψυχή μου
Πώς να πιστέψω ότι πια δε μ’ αγαπάς;
Για ‘μένα ήσουν το καλύτερο χαρτί μου
Κι εσύ λες «πάσο» κι έτσι απλά με προσπερνάς
Ήσουν ανάσταση και φως
Άντρας, πατέρας κι αδερφός
Όλα για ‘μενα
Λουλούδι αλεξανδρινό
Καθρέφτης μου, να με κοιτώ
Μέσα από ‘σένα
Πως είναι ψέματα το θέλω να με πείσω
Κι αύριο πάλι θα ‘μαστε όπως παλιά
Μα ξέρω σα συναντηθούμε θ’ αντικρύσω
Ένα άδειο βλέμμα που ψυχρά θα με κοιτά
Ήσουν για ‘μενα προσευχή
Η μόνη που ‘χε εισακουστεί
Για να τη νιώσω
Μα τ’ όνειρα λίγο κρατούν
Φεύγοντας, δε σε χαιρετούν
Ήταν για τόσο…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
ήταν για τοσο μονο...
Ισως για να το θυμομαστε περισσοτερο..
Φιλια
Στα ψέματα δε χτίζεις μια ζωή μονάχα ο πόνος γνωρίζει από θεμέλια παίρνει κλείνει στα σπλάχνα έναν ολόκληρο ουρανό κι ότι αφήνει ένα μικρό είναι κουρελάκι, ότι απέμεινε και λέει ζήσε.
Τούτη είναι η αλήθεια που πρέπει πάνω της να χτίσεις.
Μα τούτο θαρρώ το γνωρίζεις καλά..
Δημοσίευση σχολίου