Έχω έναν σύντροφο, πιστό προσκυνητάρι
Που 'ναι εκεί για μένα, κάθε μου στιγμή
Τα ξέρει όλα και ποτέ δεν κριτικάρει
Ότι έχω κάνει κι όσα έχω ονειρευτεί
Σαν γέρνω πάνω του, πόσο απαλά μ΄ αγγίζει
Κι είναι το χάδι του βάλσαμο στην ψυχή
Κι όταν μια σκέψη που πονά με τριγυρίζει
Γίνεται σύννεφο, με κρύβει μη με βρει
Έχω έναν σύντροφο, που πάντα με προσμένει
Μόνον εμένα να ακούσει καρτερεί
Με την σιωπή του είμαι άρρηκτα δεμένη
Κι όταν μιλάμε δεν ακούγεται φωνή
Έχει ποτίσει απ' τα δάκρυα και τους πόνους
Ίχνη μου πάνω του έχουν ζωγραφιστεί
Είμαστε οι δυο μας οι πιο μόνοι κι απ΄τους μόνους
Σφίγγω λοιπόν το μαξιλάρι σαν παιδί
26/4/15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου