Ένα πρωί ακόμα, με νυσταγμένο σώμα
Σηκώνομαι κομμάτια, κοιτιέμαι μες στα μάτια
Σαν κάτι μου θυμίζω, στον νου μου αρμενίζω
Πλένομαι και ξυπνάω, τα ρούχα μου φοράω
Πηγαίνω στην κουζίνα, ίδια πάλι ρουτίνα
Όλα να τ’ ετοιμάσω, τις κάλτσες μην ξεχάσω
Τσιγάρα...τα κλειδιά μου, την άδεια την καρδιά μου
Στέκομαι στον καθρέφτη, το make up πολύ τρέχει
Βάφω την μοναξιά μου, που είναι τα γυαλιά μου;;;
Στραβώθηκα, δεν βλέπω, διπλό S.O.S. εκπέμπω
Μες στην θολή μου σκέψη, κάτι είχα γυρέψει
Α! Το εισπνεόμενό μου, τα χάπια για καλό μου
Βγαίνω... διπλά κλειδώνω, κάνοντας τον σταυρό μου
Μπαίνω μες στο γραφείο, βλέπω παπούτσια δύο...
Ένα καφέ-μπορντό κι ένα μαύρο φορώ
Αρχίζω να γελάω, την γκίνια μου γλεντάω!
Σηκώνομαι κομμάτια, κοιτιέμαι μες στα μάτια
Σαν κάτι μου θυμίζω, στον νου μου αρμενίζω
Πλένομαι και ξυπνάω, τα ρούχα μου φοράω
Πηγαίνω στην κουζίνα, ίδια πάλι ρουτίνα
Όλα να τ’ ετοιμάσω, τις κάλτσες μην ξεχάσω
Τσιγάρα...τα κλειδιά μου, την άδεια την καρδιά μου
Στέκομαι στον καθρέφτη, το make up πολύ τρέχει
Βάφω την μοναξιά μου, που είναι τα γυαλιά μου;;;
Στραβώθηκα, δεν βλέπω, διπλό S.O.S. εκπέμπω
Μες στην θολή μου σκέψη, κάτι είχα γυρέψει
Α! Το εισπνεόμενό μου, τα χάπια για καλό μου
Βγαίνω... διπλά κλειδώνω, κάνοντας τον σταυρό μου
Μπαίνω μες στο γραφείο, βλέπω παπούτσια δύο...
Ένα καφέ-μπορντό κι ένα μαύρο φορώ
Αρχίζω να γελάω, την γκίνια μου γλεντάω!
Ένα σύνηθες ξεκίνημα της μέρας μου στις 3 τα ξημερώματα
17/10/23
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου