Eίσαι πάντα εδώ

Δεν το ξέρεις όμως είσαι πάντα εδώ
Σα φωτιά, σαν ένα φως πάντ’ αναμμένο
Μία σκέψη που στοιχειώνει το μυαλό
Σαν καράβι, στο λιμάνι μου δεμένο
 
Δεν το ξέρεις όμως πέρασα πολλά
Τον Σταυρό μου χρόνια τώρα υπομένω
Θύμησες κι όνειρα τρύπια συντροφιά
Κι ένα σώμα που το σέρνω ξεφτισμένο
 
Δεν το ξέρεις όμως σ' είχα συντροφιά
Της ψυχής μου ξάρτι πάντα ανοιγμένο
Και ταξίδευα στου τότε τα στερνά
Με φουρτούνες σ’ όνειρο ξενιτεμένο
 
Δεν το ξέρεις μα σ’ αγάπησα τρελά
Δίχως τίποτε ποτέ να περιμένω
Και στα μάτια μου δεν έμεινες σκιά
Μα ένα φως αχνό που καίει πάντα θλιμμένο
 
Απλά έμαθα να μην σε περιμένω....

Εμπνευσμένο απο τους στίχους του  Γιώργου Ντέρου...