Ειν’ άδικο να μου χρεώνεις
Τις σκέψεις σου να εξιλεώνεις
Με όσα πλάθει το μυαλό
Τα λάθη σου να δικαιώνεις
Κι εμένα να καταρρακώνεις
Που θέλω απλά να σ’ αγαπώ
Έλα καρδιά μου, κάτσε πλάι
Κι ας τ’ όνειρό μας να μας πάει
Σε κρουαζιέρα μαγική
Οι ζήλειες φέρνουνε μαράζι
Κι ο εγωισμός μόνο διχάζει
Άστα να πάνε στην ευχή
Είν’ άδικο να προσποιείσαι
Και πάντα να δικαιολογείσαι
Πως η συνήθεια σε τραβά
Τα μάτια σου στο ψέμα κλείσε
Τα μάγια της φοβίας σβήσε
Και θα με δεις πραγματικά
4 σχόλια:
Χαρά μου, εδώ νομίζω πως βάζεις δύσκολα!
Είναι λίγοι οι άνθρωποι που έχουν την δύναμη ν’ αντισταθούν και την ικανότητα να καταλάβουν το ψέμα, ακόμα πιο δύσκολο είναι την ψυχή να δυναμώσουν για να μη φοβούνται.
Κ’ ύστερα πάλι στα όποια σου χρόνια πόσους ανθρώπους γνώρισες που μπορούσαν απλά τη αλήθεια να βλέπουν στα μάτια των ανθρώπων τους;
Πανέμορφο είναι Χαρά μου. Με το ξεχωριστό δικό σου ύφος μας ταξιδεύεις υπέροχα. Να είσαι καλά και καλό απόγευμα να έχεις. Φιλιά.
Αυτος ο τελευταιος στίχος σου ματια μου ειναι τα πάντα..
Καλημερα να εχεις..
Αχαααααα !!!!!!!! Εδω εχω κατι να πω.... Τραγουδι Ψυχης....Απο τα πιο ομορφα δικα σου...Φιλια !!!!!
Δημοσίευση σχολίου