Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2006

Τι είναι η αγάπη;



Λες ότι ξέρεις πια πως είναι ν’ αγαπάς
Να σβήνεις σύνορα και όρια της καρδιάς
Λες η αγάπη είναι κάτι που πονά
Κι αν μια κερδίζεις, χάνεις σίγουρα πολλά!

Δεν είναι μάτια μου η αγάπη μόνο αυτά!

Είναι μια θάλασσα, αισθήματα κρυμμένα
Που αναδύονται δειλά και φοβισμένα
Πέρνουνε δύναμη από όνειρα κι ελπίδες
Γίνονται κύματα που κόβουν σα λεπίδες

Είναι ένα φως που κατεβαίνει απ’ τα ουράνια
Ανοίγει πόρτες της ψυχής, σβήνει σκοτάδια
Έχει την δύναμη να κάνει τ’ άσπρο μαύρο
Να σε τυλίγει μες στον κύκλο της, τον φαύλο

Λες ότι ξέρεις πια πως είναι ν’ αγαπάς
Ν’ αφήνεσαι και σαν παιδί ν’ ακολουθάς
Να λάμπουν μες στα δυο σου μάτια όσα ποθείς
Κι απ’ τις σκιές πια, να μην τρέχεις να κρυφτείς

Δεν είναι μάτια μου η αγάπη γητευτής!